بازیگران سریال جومونگ

بازیگران سریال جومونگ

کی میگه زن تسو زشته؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

شاید برای طرفداران افسانه جومونگ جالب باشه كه نمونه امضاء سوسانو رو ببینند

ما رای میدهیم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

کاریکاتور

تصاویر انخاباتی

عشق یعنی......
عشق يعني ..........
عشق يعني مستي وديوانگی
عشق يعني با جهان بيگانگي
عشق يعني شب نخفتن تا سحر
عشق يعني سجده ها با چشم تر
عشق يعني سر به دار آويختن
عشق يعني اشك حسرت ريختن
عشق يعني در جهان رسوا شدن
عشق يعني مست وبي پروا شدن
عشق يعني سوختن با ساختن
عشق يعني زندگي را باختن

عشق يعني انتظار و انتظار
عشق يعني هر چه بيني عكس يار
عشق يعني ديده بر در دوختن
عشق يعني در فراقش سوختن
عشق يعني شعله بر خرمن زدن
عشق يعني رسم دل بر هم زدن
عشق يعني لحظه هاي التهاب
عشق يعني لحظه هاي ناب ناب
عشق يعني با پرستوپر زدن
عشق يعني آب بر آذر زدن

عشق يعني سوز ني؛ آه شبان
عشق يعني رنگين كمان
عشق يعني شاعري دل سوخته
عشق يعني آتشي افروخته
عشق يعني با گلي گفتن سخن
عشق يعني خون لاله بر چمن
عشق يعني ديده بر در دوختن
عشق يعني در فراقش سوختن
عشق يعني يك تيمم، يك نماز
عشق يعني عالمي راز ونياز

عشق يعني چون محمد پا به راه
عشق يعني همچو يوسف قعر چاه
عشق يعني بيستون كندن به دست
عشق يعني زاهد اما بٌت پرست
عشق يعني همچو من شيدا شدن
عشق يعني قطره ودريا شدن
عشق يعني يك شقايق غرق خون
عشق يعني درد ومحنت در درون
عشق يعني يك تبلور يك سرود
عشق يعني يك سلام ويك درود

عشق

آمدنی بود نه آموختنی

تصاویر انخاباتی

مدیریت

احسان قربانی
استاد گیاهی
رشته کامپیوتر

خیللی جالبه

www.yahoo.com

جاذبه های گردشکری اصفهان

جاذبه های گردشگری

غار نیاسر کاشان

این غار از عجایب و نوادر آثارباستانی است. درحدود 1800 تا 2000 سال قبل در دل کوه کرکس و برفراز تپه های آهکی مشرف بر نیاسر کاشان و احتمالاً با مقاصد آیینی و مذهبی به صورت تونل سنگی پرپیچ و خم با ابزارهای ابتدایی کنده شده است. غار نیاسر کاشان شامل مجموعه زیرزمینی و پیچیده ای است که از راهروهای تنگ و طولانی و اتاق ها و چاه های متعددی تشکیل شده و دسترسی به اعماق آنها بدون بهره گیری از وسایل پیشرفته امروزی ممکن نیست. این غار که به ”سوراخ رئیس“ یا ”غار ویس“ شهرت دارد قرن ها نامکشوف ماند و در هیچ یک از متون تاریخی و آثار تحقیقی قرون اخیر و رغم ذکر سایر بناهای تاریخی منطقه نظیر آتشکده نیاسر (بنا شده توسط اردشیر بابکان مؤسس سلسله ساسانیان ) مورد اشاره قرار نگرفته است. از شگفتی های این غار انسان ساخت بودن آن است. کمبود هوا در هیچ نقطه ای از آن احساس نمی شود و حتی در عمیق ترین نقاط آن عمل تهویه به طور طبیعی انجام می گیرد. یکی از فرضیات درمورد منشاء تاریخی این غار بیانگر این است که درساخت آتشکده نیاسر از سنگ های تراشیده شده حاصل از کندن غار استفاده شده است. احتمالاً زمان حفر غار پیش از احداث آتشکده بوده است.

تالار تیموری * اصفهان

تالارتیموری در جنوب خیابان استانداری ( صوراسرافیل ) قراردارد که نام دیگر آن عمارت چهارحوض است. تالار تیموری از بناهای دوره تیمور گورکانی است که در سال 805 هـ.ق بعد از قتل عام مردم اصفهان ، تیمورلنگ دستور ساخت آنرا در مجاورت باغ نقش جهان داد .
این تالار در ابتدا دارالحکومه بوده است . تالار تیموری دارای سالن وسیع ، با ایوان بزرگی در مقابل آن همراه با چند اتاق متصل به هم ، دارای تزئینات بسیار جالب از نوع طاربندیهای گچی است و پنجره‌های گچبری بسیار ریز و قشنگی داشته است .
در دوران حکومت پهلوی تالار تیموری محل لشکر و سربازان بود که در سال 1327 هـ.ش به باشگاه افسران اختصاص یافت و همزمان با آن به تقلید از مینیاتورهای کاخ چهلستون تابلوهای مینیاتور را به ترئینات آن اضافه کرده‌اند .
بر دیوار مقابل ایوان شرقی لوح سنگی مرمرین بر دیوار نصب شده که نشان می‌دهد در سال هزار و سیصد و بیست و هفت به دستور محمد رضا شاه پهلوی این بنا تعمیر و بازسازی شده است .
سنگاب بسیار نفیس و زیبای بنا دارای اشعاری زیبا که به خط نستعلیق برجسته روی آن حجاری شده است . این سنگاب وسط یکی از باغچه‌های این کاخ در ضلع جنوبی زینت بخش عمارت است .
در جلوی تالار حوض آبی وجود داشت که به چهارحوض معروف بوده و بنابراین این تالار را ، عمارت چهارحوض نیز می‌نامیدند . این تالار که چندین دوره از هنر معماری اسلا می را به تصویر می کشد ، اکنون در اختیار موزه تاریخ طبیعی اصفهان است .




تپه های سیلک *
کاشان*


سیلک نام اولین تمدن شهرنشینی ایران مرکزی در کاشان است که در سه کیلومتری جنوب غربی کاشان واقع گشته است .قدیمی‏ترین خاستگاه تمدن بشری را سیلک در کاشان عنوان می‏کنند یعنی اولین جایی که شهرنشینی شکل گرفت آنجا که آریایی‏ها اولیه تمدن شهرنشینی را ایجاد کردند. 60 سال پیش یک هیات فرانسوی به سرپرستی رومن گریشمن تحقیقاتی انجام داد و 2 سال بر روی تپه‏های سیلک تقحیق کرد آثار جالب توجهی چون ظروف سفالی و فلزی از دل این تپه‏ ها به دست آمد. متاسفانه بخش عمده‏ای از آثار این تپه‏ ها به خارج از کشور منتقل شده و در موزه لوور پاریس نگهداری و بخش دیگر در موزه ملی ایران باستان و مقدار ناچیزی در موزه ملی ایران باستان و مقدار ناچیزی در موزه باغ فین قرار دارد. و از جواهرات این تمدن کهن هم در یک مجموعه شخصی در توکیو نگهداری می شود . (واقعا جوهرات زیبائی هستند که متاسفانه تصویری از آنها دردسترس نداشتم تا در وبلاگ قرار بدهم ) .آثار به دست آمده بیانگر این است که چند هزار سال قبل در سیلک ذوب فلزات و صنعت ریخته‏گری وجود داشت و مردم آن زمان با این حرفه آشنا بودند و دوکهای گلی و سنگی مربوط هزاره‏های دوم و سوم قبل از میلاد پیدا شده، بیانگر آن است که سیلک از قدیمی‏ترین محل‏های ریسندگی نخ و بافت پارچه بوده است. قدمت این تپه‏ ها به 7هزار سال می‏رسد.

ظاهراً در 5500 سال پیش، این اقوام بر اثر ارتباط با مدنیت شوش، نگارش خط را فراگرفته اند و لوحه های گلی فراوانی با قدیمی ترین نوع این خط، در سیلک به یادگار گذاشته اند. تمدن اقوام تپه های سیلک در 2500 سال پیش، مغلوب تمدن آریایی گردید که آثار آنها در طبقات مختلف حفاری از قبیل ظروف لوله دار بلند با نقش اسب، خورشید، اسلحه آهنی، شمشیر و نیزه های بلند کشف شده است.












میدان امام ( میدان نقش جهان )* اصفهان *


در محل این میدان (قبل از آنکه شهر اصفهان به پایتختى صفویه انتخاب شود) باغى وسیع به نام نقش ‏جهان وجود داشته است. در دوره شاه‏ عباس اول،این باغ را تا حدود امروزى آن وسعت داده شده و در اطراف آن بناهای تاریخی مشهوری چون مسجد امام (ضلع جنوبی ) و مسجد شیخ لطف الله ( ضلع شرقی ) و عمارت عالی قاپو (ضلع غربی) و سر در قیصریه به وجود آمده است.

مساحت این میدان حدود 85 هزار متر مربع مى‏باشد. در دوره شاه‏ عباس و جانشینان او این میدان محل بازى چوگان و رژه ارتش و چراغانى و محل نمایشهاى مختلف بوده است. دو دروازه‌ سنگی‌ چوگان‌ در شمال‌ و جنوب‌ این‌میدان‌ تعبیه‌ شده ‌است‌.طول این میدان از شمال به جنوب بالغ بر 500 متر و عرض آن در حدود 150 متر است. به عقیده عموم سیاحان خارجى میدان شاه یکى از بزرگترین میدانهاى جهان است. میدان نقش جهان شاهد بسیارى از خاطرات تاریخى ایران درچهار قرن اخیر بوده است. خاطرات زندگى شاه عباس کبیر و جانشینان او تا آخر عهد صفویه بااین میدان بزرگ تاریخى به هم آمیخته است .
همانطور که قبلا اشاه کردم میدان امام اولین مکان تاریخی در ایران بود که توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی ثبت شد.











شهر زیرزمینی نوش آباد

شهر زیرزمینی نوش آباد تونلی دست کن با فضاهای معماری است که در عمق 3 متری زمین قرار گرفته است. این شهر زیرزمینی حدود دو سال پیش هنگامی که یکی از اهالی نوش آباد در حال کندن زمین بود؛ کشف شد و در نخستین فصل از کاوش های باستان شناسی مشخص شد که شهر زیرزمینی نوش آباد در دوره های اسلامی مورد استفاده قرار می گرفته است و احتمالا پناهگاه مردم نوش آباد بوده است اما هم اکنون بخش هایی از این معماری دست کن در فاضلاب نوش آباد غرق شده است.
شهر زیر زمینی نوش آباد، شهری سه طبقه است که طبقه اول آن در عمق 3 متری و طبقه سوم آن در عمق 16 متری از سطح زمین ساخته شده است. ارتفاع هر طبقه حدود 180 سانتی متر است. باستان شناسان با توجه به محدود بودن کاوش های خود در این شهر زیرزمینی هنوز وسعت دقیق این شهر را نمی دانند اما با توجه به دالان های تو در توی این شهر و فضاهای مختلف تصور می شود این شهر دارای چندین هزار متر وسعت باشد
پژوهش های باستان شناسی و مطالعات مردم شناسی نشان می دهد شهر زیر زمینی نوش آباد تا اواخر دوره قاجار مورد استفاده قرار می گرفته است و مردم نوش آباد از دست راهزنی به نام «نایب حسین» مدت ها در این شهر زیرزمینی دست کن زندگی می کردند.
شهر نوش‌آباد در۸ کیلومتری شهر کاشان جای گرفته است این شهر از جمله شهرهای مهم تاریخی است که آثار بسیار زیادی را از جمله قلعه‌ها و مساجد در خود جای داده اما تاکنون مورد توجه چندانی قرار نگرفته‌اند.

ماوراء طبیعت چیست؟
شاید دركی كه انسان از ماوراء طبیعت داشته باشد جز همین لفظ آن نباشد. و تصوری كه می‌توان در مورد ماوراء طبیعت پیدا كرد یا با سخنان وحی سخنان انبیاء یا مشاهدات شخصی امكان‌پذیر خواهد بود. به عنوان مثال در سخنان انبیاء گفته شده كه «القبر روضه من ریاض الجنّه أو حفره من حفر نیران»، بهشت و جهنمی وجود دارد، خوبی و بدی و راحتی و ناراحتی وجود دارد كه انسان آن را فقط با مقایسه راحتی و ناراحتی این دنیا تصور می‌كند.
مشاهدات شخصی انسان‌های صادق را نیز نمی‌توان انكار كرد. از جمله خاطرات برخی از بندگان خدا كه شب‌های جمعه كه به زیارت اهل قبور می‌رفتند داغی سنگ قبر برخی را شاهد بودند كه اثر باطن آن قبر بوده كه بر طبیعت آن نیز تأثیر گذاشته است.

پل های اصفهان

پل جویی

فهرست

۱ معماری
۲ کاربرد
۳ نام
۴ پانویس
۵ منابع



معماری
این پل که با پهنا کم و درازای نزدیک ۱۴۷ متر بر بستر زاینده رود، میان دو پل الله وردی خان و پل خواجو ساخته شده‌است از سازه هاس دوره شاه عباس دوم در سال ۱۰۶۵ هجری است.
برج شش گوشه وسط پل با چشمه‌های آب جاری فرح بخش حال امیران، اشراف، مهمانان و سفیرانی بود که به حضور شاه شرفیاب می‌شدند.
در قسمت غربی این پل آب رودخانه به صورت دریاچه‌ای در می‌آمد به همین لحاظ به آن «پل دریاچه» نیز می‌گفتند. نام دیگر آن پل سعادت‌آباد است. این پل هم‌اکنون در خیابان کمال اسماعیل قرار دارد.






کاربرد
این برای آمدوشد عامهٔ مردم نبوده‌است بلکه تنها وسیلهٔ ارتباط باغهای سلطنتی دو کناره شمالی و جنوبی رودخانه یعنی باغ معروف به «باغ دریاچه» با باغهای گستردهٔ سعادت آباد میان پل الله‌وردی خان و پل خواجو و بناهای با شکوه هفت دست و آیینه‌خانه و کشکول و نمکدان بوده‌است و در اصل محل عبور خانواده شاه صفوی و امرا و بزرگان و مهمانها و سفرایی بوده‌است که اجازه دیدار با شاه عباس دوم را داشته‌اند.





نام
وجه تسمیه این پل به «جویی» و در تلفظ توده مردم «جوبی» و به نادرست «چوبی» که در یک سده گذشته متداول بوده‌است به فراخور جوی کوچک ظریفی از سنگ پارسی بوده که در عهد صفویه بر روی پل تعبیه کرده بودند. این جوی، آب را از سوی دیگر به طرف دیگر پل جاری می‌کرده‌است. ولی نام اصلی آن پل «سعادت‌آباد» بوده و به فراخور مجاورت با هفت کاخ از کاخهای سلطنتی عصر شاه عباس دوم «پل هفت دست» نیز نام داشته‌است.
در بخش شرقی و غربی این پل، آب رودخانه بر روی هم انباشته می‌شده و به گونهٔ دریاچه‌ای در می‌آمده به آن «پل دریاچه» نیز می‌گفته‌اند. در کتاب فواید الصفویه که از مآخذ تاریخ عهد صفویان است به روشنی نام این پل «پل سعادت‌آباد» یاد شده و نویسنده آن کتاب در روزگار صفوی بنای «شهر تازه‌ای» را به محاذات باغ خوشبختی‌آباد در سال ۱۰۶۹ هجری و هم‌زمان با هفدهمین سال سلطنت شاه عباس دوم متذکر می‌گردد.

پانویس
^ هنرفر.
^ بهنیا.
^ هنرفر.
^ همان.
منابع
بهنیا، سارا. پل جوئی، دانشنامهٔ رشد، ۱۰ اسفند ۱۳۸۳ (۱۳ آبان ۱۳۸۴).
هنرفر، لطف‌الله. آشنایی با شهر تاریخی اصفهان.






پل مارنان


نمای غربی-شرقی پل از کنارهٔ شمالی زاینده‌رود
پُل مارنان نام پلی است در استان اصفهان.
این پل در اصل ماربین نام داشته است که خود ماربین دیگرگون شده "مهربین" از فرهنگ اوستایی است و چون قرنها قبل از ظهور زرتشت معبد مهرپرستان بر فراز کوهچه آتشگاه از تمام روستاهای اطراف آن مشاهده می‌‌شده است، نام این بلوک هم مهربین بوده که با تصحیف این نام در زبان پهلوی ساسانی به "ماربین" در دوره ساسانیان و به دنبال آن در طول مدت ۱۵ قرن تاریخ اسلامی ایران پیوسته با همین نام شناخته شده است و اما درباره قد مت ساختمان این پل یادآور می‌‌شویم که از زمانهای بسیار دور همچنان که پل جی یا پل شهرستان واسطه اتصال شمالی‌ترین ساحل شهری زاینده‌رود به جنوبی‌ترین ساحل مقابل بوده است، پل مارنان نیز وجود داشته و واسطه اتصال دو ساحل شمالی و جنوبی رودخانه در غربی‌ترین قسمت شهر اصفهان بوده است و روستاهای آباد و سرسبز ماربین از طریق پل مارنان (پل ماربانان و پل ماربین) به روستاهای مقابل آن در ساحل جنوبی رود خانه متصل می‌‌شده است شکل امروزی پل مارنان با نمای ساختمانی آن در عصر صفویه تغییری نکرده ولی تعمیرات مکرر داشته است .
منبع
(برگرفته از کتاب آشنایی با شهر تاریخی اصفهان نوشته دکتر لطف الله هنرفر و وب‌گاه شهرداری اصفهان)



عالی‌قاپو

عالی قاپو (به معنی دروازه عالی) ساختمانی است که در واقع درب ورودی دولتخانه صفوی بوده است و در ابتدا شکلی ساده داشته و در اصل ساختمانی متعلق به دوره تیموری بوده است. به مرور زمان و در طول سلطنت شاه عباس طبقاتی به آن افزوده شدند و در زمان شاه عباس دوم ایوان ستوندار به آن افزوده شد. این بنا در ضلع غربی میدان نقش جهان و روبروی مسجد شیخ لطف‌الله واقع شده است. ارتفاع آن ۴۸ متر است و ۷ طبقه دارد که با راه‌پله‌های مارپیچ می‌توان به آنها رسید.

آثار باستانی اصفهان

امامزاده باقر

مکان : چهارباغ خواجو اين امامزاده در کنــــــــار چهارباغ خواجو قرار دارد و ساختمان آن به دوره قاجاريه مربوط است . گفته می شود امامزاده باقر از نوادگان امام موسی بن جعفر ( ع ) است . ساختمان اين بنا در سال ١٢٧٠ هجری قمری ساخته شده است و دارای صحن ، بارگاه و قطعه سنگ کتيبه داری می باشد


امامزاده درب امام
مکان : محله چمبلان ( سنبلان – سنبلستان ) اين آرامگاه در محله چمبلان ( سنبلان – سنبلستان ) از محلات قديمی شهر اصفهان و در مجاورت محله در دشت واقع و آرامگاه دو تن به نام ابراهيم بسطحا و زين العابدين است که از امامزاده های معتبر اصفهان به شمار می آيند . بنای تاريخی درب امام از دو بنای گنبد دار بزرگ و کوچک و يک سرای بزرگ کاشيکاری از دوره جهان شاه قراقويونلو که در ضلع شمالی آن واقع است و سه صحن در سه جانب شمالی، شرقی و غربی آن تشکيل شده است. نمای خارجی اين بنا به جانب هر سه صحن دارای تزيينات کاشيکاری و گچبری است و هر دو گنبد آن مخصوصا گنبد بزرگ از کاشيهای نفيسی پوشيده شده است. در ورودی فعلی بقعه به صحن شرقی باز می شود. ولی سر در آن که ساختمان آن در قرن نهم هجری به اتمام رسيده در جانب شمالی واقع است . دهليزی که اين سر در را به داخل بقعه مربوط می کرده است از طرف سر در اصلی آن مسدود شده و به جای در ورودی پنجره ای نصب شده است . سر در اصلی درب امام که در ضلع شمالی و مشرف به صحن شمالی آن است . از شاهکارهای تزيينات رنگين ايرانی است که از لحاظ ظرافت صنعت کاشيکاری نظير آن را کمتر سراغ داريم و شايد کاشيکاری مسجد کبود تبريز که آن هم در دوره جهان شاه قراقويونلو بنا شده است همانند آن باشد . کتيبه تاريخی اين سر در در جبهه مقابل و جانب غربی باقی مانده ولی ثلث آخر کتيبه که در جانب شرقی سر در بوده به کلی از بين رفته است . اين کتيبه که به خط ثلث سفيد و با کاشی معرق بر زمينه لاجوردی رنگ نوشته شده است به نام ميرزا جهان شاه و مورخ سال ٨٥٧ هجری قمری است . در سمت شرقی اين سر در اصلی سر در تاريخی ديگری واقع شده که کتيبه های آن حاکی از اقدام شاه سلطان حسين صفوی نسبت به تعمير بقعه درب امام و ساختمان رواق شرقی بقعه است . تاريخ ساختمان دو گنبد بزرگ و کوچک درب امام متفاوت است . گنبد بزرگ معمار قرن نهم هجری است که زمان ساختمان بقعه است و پوشش کاشيکاری آن در دوره سلطنت شاه عباس اول تعمير يا تجديد شده و بانی اين اقدام غياث الدين محمود الحسينی المستوفی بوده است . در داخل زير گنبد بزرگ درب امام ضريحی بر آرامگاه دو امامزاده قرار داده و ديوارها و سقف داخلی را با تزيينات نقاشی گل و بوته آراسته شده و ازاره های اطراف حرم با کاشی های خشتی هفت رنگ تزيين کرده اند . در شمال مرقد دهليزی است که راه ورودی اصلی مقبره از سر در کاشيکاری دوره جهانشاه بوده است و به اتاق مربع شکلی منتهی می شود . در اين اتاق صورت قبوری وجود دارد و گفته شده که مادر جهانشاه قراقويونلو هم در اين محل دفن شده است . نمای خارجی بقعه و ديوارهای مجاور در آن به سمت صحن غربی تزييناتی از پشت بغلهای کاشيکاری دارد و ايوانهای مشرف به اين صحن دارای مقرنس های زيبای گچی است که قسمتی از آنها رنگ آميزی شده است . در ايوان وسط اين ضلع درها و پنجره هاي نفيسی نصب شده بود که بعضی از آنها هنوز موجود است يکی از پنجره های نفيس گچبری اين قسمت که يقينا نظير آن در هيچ يک از بناهای تاريخی ايران وجود ندارد و تمامی آن از گچ ريخته و با شيشه های رنگين تزيين شده است به وسيله اداره ميراث فرهنگی اصفهان به قصر چهلستون انتقال داده شده است . اين بنا تحت شماره ٢١٧ به ثبت تاريخی رسيده است

کاخ عالی قاپو
مکان : ضلع غربی ميدان نقش جهان اين عمارت که به آن "دولتخانه مبارکه نقش جهان " و "قصر دولتخانه" نيز می گويند از بناهای زمان سلطنت شاه عباس کبير در اوايل قرن يازدهم هجری قمری است . در اين مکان شاه عباس کبير و جانشينان وی ، سفرا و شخصيتهای عاليقدر را می پذيرفتند . اين عمارت که در ضلع غربی ميدان نقش جهان و روبروی مسجد شيخ لطف الله قرار دارد ، دارای شش طبقه ساختمان است که هر طبقه تزيينات ويژه ای دارد . نقاشيهای مينياتور به شکل گل و بوته ، شاخ و برگ ، اشکال ، وحوش و طيور در سقفها و ديوارهای اتاقهای مختلف و تو در توی اين عمارت وجود دارد که کار مينياتور ساز معروف دوره شاه عباس اول بنام رضا عباسی و شاگردان وی بوده است . " شاردن " در مورد اين بنا گفته است : " بزرگترين کاخی است که ممکن است در يک پايتخت وجود داشته باشد . " طبقه ششم اين ساختمان محل مخصوص پذيراييهای رسمی پادشاه و ساز و آواز و نوازندگان بوده است . بزرگترين سالنهای اين عمارت در همين طبقه قرار دارد که تزيينات آن در سقف ، گچبريهايي است که به شکل انواع ظروف و طراحی تعبيه شده است که حالت آکوستيک دارد . به اين طبقه اتاق موسيقی می گويند که نوازندگان در دو سمت فوقانی آن مستقر می شدند و می نواختند . اين عمارت دارای جنبه تقديس نيز می باشد زيرا سلاطين صفويه به امام علی ( ع ) ارادت مخصوص داشته اند . از اينرو دری از درهای رواق روضه نجف اشرف به اصفهان و اين کاخ منتقل شده است و هيچکس هنگام حرکت از برابر مدخل اين قصر اجازه سواره عبور کردن را نداشته است و حتی خود شاه پياده حرکت می نموده است و هنگام ورود به قصر همگی موظف بوده اند سنگ مرمر آستانه ورودی را ببوسند . در سنوات پيشين نيز که هنوز اين عمارت تحت نظارت در نيامده بود مردم در روز ٢١ رمضان به قصر می آمدند و آتش روشن می کردند و نذر می پختند که متاسفانه باعث سياه شده عمارت شده است . در طبقه سوم تالاری وجود دارد که دارای ١٨ ستون از چوب چنار است که در زمان شاه عباس دوم اضافه شده است . در وسط اين تالار حوضی از مرمر و مس قرار دارد که داری فواره هايي بوده که با دستگاه ، آب از چاه کشيده می شده و با جهش ، آب از فواره خارج می شده است .
اين عمارت در سال ١٢٧٤ هجری قمری در دوره ناصرالدين شاه قاجار تعمير شده و در لوحهايي که در سمت شرقی عمارت قرار دارد ثبت شده است





کاخ و موزه چهلستون اصفهان كه نصف جهان نيز از آن نام برده مي شود بخش مهمي از شهرت خود را مديون بناهاي زيباي بازمانده از دوران صفويه است. از جمله اين بناهاي زيبا و پر شكوه مي توان از عمارت كاخ چهلستون نام برد. كاخ چهلستون بر خلاف كاخهاي تاريخي ديگر اصفهان كه مسكوني بوده اند در واقع كاخ تشريفات و مراسم در باريان صفوي بوده است. در اين كاخ سفيران و فرستادگان سياسي با شاه ملاقات مي كرده اند . و برخي از مراسم رسمي نيز در همين كاخ برگزار مي شده است . گفته مي شود كه بناي اين كاخ از دوران شاه عباس اول آغاز شده و در عصر شاه عباس دوم خاتمه يافته است . تاريخ 1057 هجري قمري سال بناي اين كاخ است . كه بركتيبه اي يافته شده در اين كاخ نقش بسته است. كاخ چهلستون در اصل بيست ستون چوبي بلند دارد كه هجده ستون د رجلوي عمارت و دو ستون ديگر در جلوي عمارت و دو ستون ديگر در جلوي تالار بعدي قرار دارند. هر يك از اين ستونها از تنه درختان تناور بلند ساخته شده اند كه بر پايه هاي سنگي استقرار يافته اند. انعكاس اين بيست ستون در حوض بزرگ جلوي تالار منظره اي بديع بوجود مي آورد كه نماي چهلستون را در معرض ديد قرار ميدهد. و اين يكي از وجوه تسميه چهلستون مي باشد. از طرفي عدد چهل نشانه كثرت و فراواني در ادبيات فارسي مي باشد . بناي كاخ چهلستون كه در گذشته به باغ جهان نما شهرت داشته در باغي مصفا ساخته شده است . وسعت اين باغ را بالغ بر 67000 متر مربع محاسبه كرده اند. بر سقف ايوان و ديوار تالارهاي كوچك وب زرگ اين كاخ نقاشي هاي زيبايي به چشم مي خورد كه با رنگهاي متنوع و جذاب چشم را مي نوازند. اين نقاشي ها در قابهاي چوبي ظريفي به اشكال مختلف هندسي كشيده شده اند و عمدتا مراسم باريابي سفيران كشورهاي خارجي به دربار صفوي و صحنه‌هايي از رزم سپاه ايران و قشون عثماني و مجالسي از بزم درباريان صفوي را نمايش مي گذارد. افزون بر اين تصاوير بديع و زيبا نقاشي هاي مينياتوري زيبايي نيز بر ديوار و سقف مشهود است تزئينات آئينه كاري مقرنس كاري گچ بري و لوح هايي با خط نسخ مشكي بر زمينه گل و بوته را بايد به مجموعه آثار هنري اين كاخ افزود. در آثار به جا مانده از مورخان شرق شناسان و سياستمداراني كه با دربار صفوي رفت و آمد داشته اند اشارات فراواني به جلال و شكوه اين كاخ ديده مي شود. كاخ چهلستون دست كم يك بار پس از آتش سوزي بزرگي بازسازي شده است


کاخ هشت بهشت مکان : پارک هشت بهشت
در سال ١٠٨٠ هجری قمری در زمان سلطنت شاه سليمان در وسط باغ بلبل که وسعت آن ٨٥ جريب بوده است کاخی به نام هشت بهشت ساخته شد که از کاخهای بی نظير عهد صفويه است . در کاخ مزبور سنگهای ازاره مرمری و يک طاق مقرنس مذهب عالی در سرسرای آن و اتاقهای مزين به نقاشی به چشم می خورد . از آثار قابل توجه اين قصر که نماهای خارجی قصر را تزيين کرده است ، کاشيکاريهايي است که انواع حيوانات پرنده ، درنده و خزنده را نشان می دهد . در دهه های اخير پارک زيبايي در اطراف اين کاخ احداث شده که از گردشگاههای اصفهان است

مسجد شيخ لطف الله مکان : ضلع شرقی ميدان نقش جهان
اين مسجد بی نظير ، شاهکار ديگری از هنر معماری و کاشيکاری قرن يازدهم هجری قمری است که به فرمان شاه عباس اول در مدت ١٨ سال و توسط استاد محمد رضا اصفهانی ساخته شده است . ساخت سر در معرق آن در سال ١٠١١ هجری قمری و ساختمان و تزيينات آن در سال ١٠٢٨ هجری قمری به اتمام رسيده است . اين مسجد در ضلع شرقی ميدان نقش جهان و مقابل عمارت عالی قاپو قرار دارد . داخل و خارج گنبد اين مسجد ، کاشيکاری معرق و کتيبه های عالی به خط عليرضا تبريزی عباسی و باقر بنا و جود دارد که از زيبايي و ظرافت کم نظيری برخوردار است . همچنين ازاره های داخل مسجد با کاشی هفت رنگ مزين شده اند که يکی از بهترين نمونه های اين نوع کاشی در آثار باستانی اصفهان می باشد . تا آنجاييکه يکی از باستان شناسان گفته اند


منارجنبان مقبره عمو عبدالله كارلاداني مكان : بين اصفهان و نجف آباد ، روستاي كارلادان منارجنبان يكي از بناهاي تاريخي شهر اصفهان است كه در هفت كيلومتري غرب اصفهان واقع گرديده است . اين بنا مركب از صحن ، ايوان و دو مناره مي باشد . مقبره عمو عبدالله بن محمد ، از زهاد و صلحاي قرن هشتم هجري مقارن با دوره ايلخان مغول مي باشد . اين بنا از نظر معماري داراي ارزشهاي خاص مي باشد . يكي از نكات جالب توجه اين بنا مناره هاي آن است ، كه قابليت ارتعاش بسيار محسوسي دارد و بطوريكه با حركت دادن يكي از آنها ديگري نيز به حركت درآمده به تمامي ساختمان منتقل مي گردد. ارتفاع ايوان اين بنا از سطح زمين 10 متر و ارتفاع هر يك از دومناره 17/5 متر است . گرچه حركت مناره هاي اين بنا جالب و اعجاب انگيز است ولي آنچه مسلم است اين بنا براي چنين مقصودي ساخته نشده و حركت دادن بيش از حد آن باعث تخريب اين اثر ارزشمند خواهد گرديد


پل اللهورديخان ( سی و سه پل ) مکان : در امتداد خيابان چهارباغ روی رودخانه زاينده رود
اين پل که شاهکار بی نظيری از آثار دوره شاه عباس اول صفوی است در سال ١٠١١ هجری قمری و به هزينه و نظارت سردار معروف وی ( اللهوردی خان ) ساخته شده است . نام فعلي اين پل سي و سه پل مي باشد

پل شهرستان مکان : بر روی رودخانه زاينده رود در شرق اصفهان
اين پل که قديميترين پل ساخته شده بر روی رودخانه زاينده رود است و از لحاظ ساخت و بنا خصوصيات ويژه قابل توجهی دارد ، در شرق اصفهان واقع شده است . اعتقاد بر اين است که اين پل ريشه و پايه هخامنشی و ساسانی دارد اما قسمتهای فوقانی آن از آثار ديلميان و سلجوقيان است . در زمانهای قديم اين پل گی و بعد از اسلام جی نام داشته است و هم اکنون نام جی به ناحيه وسيعی در مجاورت اين پل اطلاق می شود . از لحاظ قدمت ، پلهای دزفول و شوشتر که تاريخ احداث آنها عصر ساسانيان است با اين پل برابری می کند

پل خواجو مکان : روی رودخانه زاينده رود در شرق پل اللهوردی خان
اين پل که به آن پل شاهی ، پل بابا رکن الدين ، پل حسن آباد و پل شيراز نيز می گويند در سر راه قديم اصفهان به شيراز واقع شده است . احتمال داده اند که شالوده آن در زمان حسن بيک ترکمان يا حسن پاشا از امرای تيموری گذاشته شده باشد ولی ساخت فعلی آن از دوره سلطنت شاه عباس دوم و در سال ١٠٦٠ هجری قمری است . طول اين پل ٥/١٣٢ متر و عرض آن ١٢ متر است اين پل بمنظور های مختلفی بنا شده است که حالت سد و بند نيز دارد و با بستن دريچه های زيرين پل بعنوان سد عمل می کرده و درياچه ای در قسمت غربی آن بوجود می آمده و روی درياچه عمليات آتشبازی صورت می گرفته است . اين پل دارای تزيينات نقاشی و کاشيکاريهای زيبايي می باشد و يکی از زيباترين پلهای اصفهان است . در وسط پل ، ساختمان مخصوصی به نام بيگلربيگی وجود دارد که محل اقامت موقتی شاه صفوی و خانواده بوده است . در بالای اين قسمت عمارتی بوده که از الحاقات دوره حکمرانی حاج محمد حسين خان صدر اصفهانی بوده و اواخر دوره قاجاريه تخريب شده است

امامزاده باقر امامزاده درب امام
اين دو مورد آثار باستاني نيستن البته خيلي موضوع بدي براي اين انجمن انتخاب كرديد آثار باستاني بايد باشه آثار تاريخیمن از بعضي پست ها كپي و داخل سايتم قرار دادم با تشكر!!

شگفتیهای طبیعت

شگفتیهای طبیعت

عکسهای ندیدنی از طبیعت

مطالب عجیب از طبیعت

عشق طبیعت یا طبیعت عشق

https://www.googel.com

روش طبيعت درمانى نيروهاى شفابخش طبيعت را به عنوان مهم‏ترين عامل درمان بيمارى‏ها باور دارد. اين مكتب درمانى مى‏گويد درمان بيمارى (هر گونه بيمارى كه باشد) مستقيماً وابسته به عمل نيروى شفابخشى طبيعت موجود در بدن انسان است.تاریخچه شکل گیری این روش چیست؟بيمارى تنها يك پديده ناشناخته نامطلوب نيست كه پزشك از ابتداى پيدايش علايم ظاهرى آن بكوشد با استفاده از عوامل خارجى (داروها) آن را سركوب كند، بلكه بازتاب و نمايش كوشش بدن انسان براى بازسازى تعادل و توازن انرژى‏هاى درونى است كه آشفته و كم و زياد شده‏اند. بنابراين درمان بيمارى و بازيابى تندرستى، بى‏ترديد كار طبيعت است كه نيروهاى آن به تنهايى، يا با يارى داروهاى پزشكى و اصلاح روش زندگى، سرانجام تعادل انرژيايى بدن را بازسازى مى‏كنند.
اساس اين روش كشف و رفع ريشه مولد بيمارى است خواه چنان زمينه‏اى شيميايى باشد (كجروى در خوردن، نوشيدن، تنفس، دفع و غيره)، خواه مكانيكى باشد (حالات زيان‏آور رفتارى و سوءاستفاده از بدن به ويژه بدشكلى ستون فقرات، انقباض عضلات، مفاصل سخت يا خراب شده و غيره)، يا روانى - ذهنى باشد (نگرانى، افسردگى، وسواس، اسكيزوفرنيا و غيره) .آنچه او مى‏كوشد انجام دهد اصلاح كليّت وجود شخص بيمار و شيوه زندگى اوست نه سركوب كردن و رفع كردن علائم ظاهرى بيمارى او.روش اجرا چگونه است؟درمانگران طبيعت درمانى چون ديگر پزشكان از آزمايش‏هاى خون، ادرار، عكس‏بردارى با پرتو ايكس و غيره استفاده مى‏كنند. افزون بر آن‏ها، درمانگران طبيعت درمانى از روشى كه سوءاستفاده از بدن به ويژه بد نشستن، بد راه رفتن، بد ايستادن و غيره را مشخص و اصلاح مى‏كند نيز استفاده مى‏كنند. درمانگر طبيعت درمانى مى‏كوشد روشن كند وضعيت نامطلوب بيمارش نتيجه اين گونه سوءاستفاده‏ها هستند يا نه.
از زاویه دیگر پرداختن به اصلاح تغذيه بيمار نقطه آغاز هر كوشش درمانى به روش طبيعت درمانى است.
درمانگران طبيعت درمانى باور دارند كه بسيارى از دردها و ناراحتى‏ها و بيمارى‏ها مولود ذهن آشفته يا كج‏پندار هستند. نكته اصلى در اين نگرش اين است كه آزادسازى ذهن از فشارهاى روانى و تجربيات تلخ به بدن امكان مى‏دهد خود را بازسازى كند و نيروهاى طبيعى خود را به طور كامل در شفاى بيمارى‏ها به كار گيرد. چنين است كه درمانگران طبيعت درمانى با استفاده از همه عوامل و وسايل معقولى كه در دسترس دارند مى‏كوشند به بيمار كمك كنند شيوه زندگى خود را اصلاح كند و تعادل طبيعى آن را به آن بازگرداند.اين روش چه کاربردی دارد؟روش طبيعت درمانى نتايج خوبى در درمان بيمارى‏هاى زير نشان داده است: بيمارى‏هاى روده‏اى، گلو درد، ناراحتى‏ها و زخم و تورم جدار معده، برونشيت و ديگر ناراحتى‏هاى تنفسى، بواسير، انواع ناراحتى هاى دستگاه گوارش و جگر، دردهاى مهره‏اى و مفصلى، برخى انواع آرتروز و رماتيسم، سرماخوردگى، انواع عفونت‏هاى داخلى، انواع افسردگى‏ها، اختلالات عصبى - روانى، بيمارى‏هاى مولود كمبود ويتامين ها و مواد معدنى ضرورى، انواع سردردها و ديگر دردهاى ناشناخته، خستگى‏ها و ناتوانى‏هايى كه علل ناشناخته دارند، آبريزش بينى و حساسيت‏هاى مزمن، نقرس، فشار زياد خون، چربى زياد خون، چاقى و حتى بيمارى‏هاى خيلى خطرناك چون بيمارى قند و سل ريوى.

یک کاهن بزرگ بابلی دربارۀ کوروش بزرگ چنین نوشته است: در ماه نیسان در یازدهمین روز (روز 12 فروردین) که خدای بزرگ بر تختش جلوس داشت… کوروش به‌خاطر باشندگانِ بابل امانِ همگانی اعلان کرد.… او دستور داد دیوارِ شهر ساخته شود. خودش برای این‌کار پیش‌قدم شد و بیل و کلنگ و سطل آب برداشت و شروع به ساختنِ دیوار شهر کرد.… پیکره‌های خدایانِ بابل، هم زن‌خدا هم مردخدا، همه را به‌جاهای خودشان برگرداند. اینها خدایانی بودند که سالها بود از نشیمن‌گاهشان دور کرده شده بودند. او با این کارش آرامش و سکون را به‌خدایان برگرداند. مردمی که ضعیف شده بودند به‌دستور او دوباره جان گرفتند، زیرا پیشترها نانشان را از آنها گرفته بودند و او نانهایشان را به‌ایشان بازگرداند.… اکنون به‌همۀ مردم بابل روحیۀ نشاط و شادی داده شده است. آنها مثل زندانیانی‌اند که درهای زندانشان گشوده شده باشد. به‌کسانی‌که در اثر فشارها در محاصره بودند آزادی برگشته است. همۀ مردم از اینکه او (یعنی کوروش) شاه است خشنودند.

چیزی که انسان در پدید آوردن آن دخالت نداشته باشدرا طبیعت گویند. طبیعت محصول دیالکتیک ذهنی انسان و جهان ابژه‌ها است. انسان، پیش از زندگی در شهرها، در طبیعت می‌زیسته‌است. تغییر و دگرگونی از ویژگی‌های طبیعت است.